بیرون کردن آدم های منفی از زندگی ام،
به این معنا نیست که از آن ها متنفرم؛
بلکه به این معناست که
برای خودم احترام قائلم ...

اهل آرامش که شدی
شاد کردن دیگران بیشتر از شاد
بودن خودت به دلت می چسبد
و از این کار حس خوبی پیدا میکنی

در حیرتم از خلقت آب بادرخت همنشین شود، آنرا شکوفا میکند

به آتش خورد،خاموش میکند

به ناپاکی خوردتمیز میکند

ولی تنها بماند،گنداب میگردد

دل مانیز بسان آب است، باهم بودنهایمان را قدر بدانیم.

از تمامی سلاح‌های مرگبار و ویرانگری که تابه‌حال انسان قادر به ساخت آنها بوده است، از همه وحشتناک‌تر کلام می‌باشد.

خنجر و اسلحه‌های آتشین از خود ردپای خونین به‌جا می‌گذارند.

بمب‌ها هم ساختمان‌ها و جاده‌ها را ویران می‌کنند. اثر زهر و سم هم نیز سرانجام کشف و نمایان می‌شود.

اما کلام ویران‌کننده موفق به بیدار کردن بدی‌ها بدون هیچ اثر و ردپایی می‌شود.

عاقبت همه‌ی ما
زیر این خاک
آرام خواهیم گرفت
ما که روی آن
دمی به یکدیگر
مجال آرامش نداده بودیم

برای داشتن روابط خوب، نیازی نیست دائما عاقلانه رفتار کنیم؛ تمام مهارتی که نیاز داریم این است که چند وقت یک بار بتوانیم با روی گشوده اقرار کنیم که شاید در یکی دو موقعیت، احمقانه رفتار کرده‌ایم.

وقتی فردی شما را آزار می دهد، شما را کوچک می کند و اجازه نمی دهد شما در بهترین حالتی که می توانید باشید و دائما حال شما را می گیرد، دیگر جایی برای احساساتی بودن نمی ماند. احساسات درخور عشق و مهربانی است، درخور کسانی ست که اهرم های مثبتی در زندگی شما هستند. احساسات خود را برای کسانی نگه دارید که نسبت به شما با مهربانی و احترام و منزلت رفتار می کنند. احساساتتان را خرج کسانی که سعی در تخریب شما دارند و نمی خواهند به شما اجازه رشد دهند، نکنید!

در برابر بی‌مهری آدم‌ها هیچ نمی‌گویم. سکوت و سکوت و سکوت.
انگار که لال شده باشم؛ شاید هم کور و کر. دیگر نه انرژی توضیح دادن دارم و نه حتی حوصله اش را، می‌دانی؟
دیر دریافتم که مسئول طرز فکر آدم‌ها نیستم. بگذار هر که هرچه خواست بگوید!
چه اهمیتی دارد؟
من در لاک خود راحت ترم.
آن جا می‌شود آرام و بی‌دغدغه زندگی کرد...

افراد موفق حتی قدردان ساده‌ترین
لذت‌های زندگیشان هستند.

آن‌ها برای هر چیزی که
برایشان اتفاق بیافتد
ارزش قائل هستند

فرق نمی‌کند این اتفاق
یک تجربه کامل باشد
یا یک لحظه‌ی شاد کوچک…

تصمیم‌ها تنها آغاز یک ماجرا هستند.
هنگامی که آدم تصمیمی می‌گیرد،
در حقیقت به درون جریان نیرومندی پرتاب می‌شود، که او را به مکانی خواهد برد که در زمان تصمیم گیری خوابش را هم نمی‌دیده است…